Op 8 september stond de algemene intentieverklaring ruimtelijke adaptatie in de Staatscourant.
In het Deltaprogramma zijn in de afgelopen vier jaar de vijf Deltabeslissingen voorbereid. Op Prinsjesdag, 16 september 2014, hebben het ministerie van Infrastructuur en Milieu (IenM), de Unie van Waterschappen (UvW), het Interprovinciaal Overleg (IPO) en de Vereniging van Nederlandse Gemeenten (VNG) het bestuursakkoord Deltaprogramma getekend en zich daarmee gecommitteerd aan de start van de uitvoering van de Deltabeslissingen, waaronder de Deltabeslissing Ruimtelijke Adaptatie (DBRA). Afgesproken is om jaarlijks informatie te verschaffen aan elkaar, de Deltacommissaris en de regering over de voortgang van de uitvoering van de DBRA. Hiertoe is de afspraak gemaakt om gezamenlijk een monitoringsprogramma op te zetten.
Waterbeheer en ruimtelijke opgaven zijn lange tijd gescheiden beleidsdomeinen geweest, maar de huidige tijdgeest vraagt om een meer integrale en innovatieve aanpak van projecten. De toenemende betrokkenheid van steeds meer partijen – niet alleen overheden maar ook bewoners, boeren, industrie, recreanten, weggebruikers en natuurbeschermers – maakt het belangrijk om tot breed gedragen besluiten te komen. De decentralisatie en bezuinigingen van de laatste jaren maken samenwerking nog urgenter. Om deze samenwerking te bevorderen organiseert Platform 31 sinds 2012 in opdracht van de Unie van Waterschappen, Rijkswaterstaat, het Deltaprogramma en het Ministerie van I&M de leergemeenschappen Water en Ruimte.
Doel van deze studie is bij te dragen aan de beantwoording van de vraag wat gedaan kan worden aan het veiligheidstekort van dijkring 14, Centraal Holland, nu in de derde toetsronde de waterkeringen langs de Gekanaliseerde Hollandsche IJssel en Amsterdam-Rijnkanaal (zogenaamde C-keringen) afgekeurd zijn. Een tweede doel is om de projectgroep en de stuurgroep te voorzien van materiaal om de discussie over het nieuwe normeringstelsel over waterveiligheid te voeren toegespitst op de veiligheid van Centraal Holland.
Rekenmethode UCAM bepaalt voor steden met een gematigd klimaat de invloed van de stedelijke omgeving op hittegerelateerde gezondheidsrisico’s. Daarnaast biedt het inzicht in oplossingsrichtingen om deze risico’s te beteugelen, door aanpassingen in de stedelijke inrichting voor te stellen.